-
-
Restauratieverslag door Otto Tuil
-
Trouwe forumbezoekers weten dat ik als een hele tijd bezig ben met het opknappen van een Telefunken 564WLK uit 1935. Veel van de restauratie heb ik al op het forum behandeld, maar even ter opfrissing: Deze radio verkeerde in zo’n erbarmelijke staat dat er wel iets meer bij kwam kijken dan een poetsbeurtje. De radio heeft waarschijnlijk jaren op een vochtige plaats gestaan, zodat het lijm tussen de panelen en fineer gedeeltelijk vergaan was. Het gevolg was dat de kast uit elkaar was gevallen (bovenpaneel in de radio gevallen), fineer op plaatsen los en delen van het fineer waren verdwenen, en verder veel geschimmelde plekken. Een foto van de oorspronkelijke kast laat de schade enigszins zien:
Allereerst heb ik alle fineer van de bovenplaat afgehaald, om die te gebruiken voor de reparatie van de missende delen op de rest van de kast:
Het idee was om dan een nieuw stuk fineer te gebruiken voor de bovenplaat, maar later bleek dat de kleur van het triplex voldoende in de buurt lag van het fineer, dat ik besloten heb op dat toch maar niet te doen. Er is daarom alleen wat verschil in structuur ontstaan.
Daarna de kast weer in elkaar geplakt. Hieronder een foto van het vastplakken van de bovenplaat.
Hierna de kast helemaal kaal gemaakt, en de grijs geverfde delen losgenomen.
De grijze delen waren met een speciale techniek geverfd, waarbij het uiterlijk op ijzer ging lijken. Ik heb veel onderzoek gedaan naar het procédé voor die verf, en dankzij het forum weet ik nu wel hoe dat is gedaan. Helaas lukte het mij niet om het zelf op die mannier te reproduceren.
Om de gedachten te verzetten, ben ik toen begonnen met de elektrische restauratie. Dat bleek nog een hele kluif te zijn, en op het oude forum moet nog een hele verhandeling daarover te vinden zijn. Maar uiteindelijk speelde de radio weer perfect.
Toen terug naar de kast. Het lakken van de blanke delen was geen probleem, en na een laag of 20 blanke vernis was de laag dik genoeg. Maar om de kast af te krijgen moesten de grijze delen ook nog gebeuren. Omdat het ijzermotief niet lukte heb ik maar besloten om voorlopig maar een andere techniek toe te passen. Dit met het oogpunt dat het later altijd nog in de oorspronkelijke techniek kan worden overgedaan. Voor de kleur heb ik zilververf met goudverf gemengd, en die later overgeverfd met een aantal lagen vernis. Er ontstaat dan weer een parelmoereffect, maar de uiteindelijke kleur bleek toch een stuk lichter van de originele. Maar goed, ik wilde toch het toestel een keer klaar hebben, dus heb ik het maar zo gelaten.
Hieronder de foto’s van de kast na polijsten:
|
|
Linker zijkant (met RHIM licentiestempel die ik heb kunnen redden).
Rechter zijkant (let ook op de diepe glans op de voorkant) |
De voorkant.
|
En tenslotte de bovenkant (ondanks het ontbreken van het
fineer, nauwelijks van de andere delen te onderscheiden)
Daarna kon het chassis weer ingekast worden. Omdat het uitkasten al enkele jaren geleden was gebeurd, was dat nog een hele puzzel, maar uiteindelijk toch alles weer teruggevonden (let op de lichtere kleur van de grijze delen, maar als geheel oogt het best mooi):
Hierbij wil ik afsluiten met een prachtige sfeerplaat van de schaal van de radio in bedrijf (let ook op het afstemmetertje dat aangeeft dat er een sterke zender hoorbaar is):
Otto Tuil